In de voortdurende discussie over (schijn)zelfstandigheid, staan Uber en FNV lijnrecht tegenover elkaar. FNV beweert dat alle Uber-chauffeurs in loondienst zijn, terwijl Uber stelt dat zij als zelfstandigen werken. In deze opinie betoogt Hans Baaij dat een zelfstandigheidstoets, gebaseerd op fiscale normen, de meest efficiënte manier is om de prejudiciële vragen van Hof Amsterdam te beantwoorden.
Opinie
Eén van de talloze geschillen in de zich continuerende discussie over (schijn)zelfstandigheid is die tussen Uber en FNV. De FNV is van mening dat er bij alle chauffeurs sprake is van loondienst. Uber stelt daartegenover dat het werkt met zelfstandige chauffeurs die buiten dienstbetrekking arbeid verrichten. Dit geschil dient in hoger beroep bij Hof Amsterdam, maar deze heeft de zaak voorlopig geparkeerd in afwachting van antwoorden van de Hoge Raad op een aantal vragen over ondernemerschap in het algemeen en dat van chauffeurs van Uber in het bijzonder. In dit artikel wordt betoogd dat een Zelfstandigheidstoets, gebaseerd op in het fiscale recht ontwikkelde normen, de meest efficiënte route is om op de prejudiciële vragen van Hof Amsterdam antwoord te krijgen.